Faydalı Bilgiler
Bu bölümde çeşitli konularda faydalı bilgiler bulabilirsiniz.
AB (Avrupa Birliği) Üye Ülkeleri
II.Dünya Savaşı sonrasında Batı Avrupa ülkelerinin bundan sonra barış ve refah ortamı içinde birlikte yaşama koşulları geliştirme düşüncesi ile ilgili arayışları neticesinde 1951 yılında Avrupa Çelik ve Kömür Topluluğu kuruldu. Kurucu üyeleri Fransa, B.Almanya, İtalya, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg idi.
1957 yılında 2 yeni topluluk daha kuruldu: "gümrük birliği" alanında faaliyet gösterecek olan AET Avrupa Ekonomik Topluluğu ve "nükleer enerji" alanında faaliyet gösterecek olan EURATOM Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu.
1965 yılında Brüksel Antlaşması ile bu 3 topluluk birleştirilerek AT Avrupa Topluluğu kuruldu.
1973 yılında, Danimarka, İrlanda ve Birleşik Krallık'ın katılımıyla AT genişlemeye başladı. Takiben, 1980'li yıllarda Yunanistan, İspanya ve Portekiz topluluğa katıldı.

1985 yılında imzalanan Schengen Antlaşması ile üye ülkelerinin pek çoğu arasında pasaport kontrolu olmadan geçiş imkanı sağlandı.
1992 tarihli Maastrich Antlaşması ile topluluğun adı AB Avrupa Birliği oldu.
2002 yılında 12 üye ülke ortak birimi olarak Euro'yu kabul etti.
AB üyesi 27 ülke şunlardır: Almanya, Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Fransa, Hırvatistan, Hollanda, İrlanda, İspanya, isveç, İtalya, Kıbrıs (Güney Kıbrıs Rum Yönetimi), Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Macaristan, Malta, Polonya, Portekiz, Romanya, Slovakya, Slovenya ve Yunanistan.
Halen, birliğe katılmayı bekleyen 6 aday ülke bulunmaktadır: Arnavutluk, İzlanda (müzakereleri askıya almıştır), Makedonya, Karadağ, Sırbistan ve Türkiye. Ayrıca, Bosna Hersek ve Kosova olası resmî adaylar olarak tanımlanmıştır
2016 yılında, AB'den ayrılmak için Birleşik Krallık'ta referandum yapıldı. Brexit adı verilen referandumda halkın çoğunluğu AB'den ayrılmak yönünde oy kullandı. 2020 yılında Birleşik Krallık AB'den resmen ayrıldı.
G-20 Ülkeleri
1973 Petrol Krizi'ni takip eden süreçte, sanayileşmiş büyük demokratik ülkelerinin biraraya gelerek düzenli siyasi forumlar gerçekleştirmek düşüncesi sonucunda 1975 yılında Fransa’nın Rambouillet şehrinde, Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık, Fransa, İtalya, Almanya ve Japonya’nın, Devlet (veya Hükümet Başkanları) düzeyinde katıldığı bir toplantı düzenlenmiştir. Bu birlikteliğe G-6 "Group of Six" (Altılar Grubu) adı verilmiştir.
Bunu takiben 1976'da San Juan, Porto Riko’da Kanada’nın da katılımıyla G-7 ortaya çıkmıştır.

1991’den sonra SSCB'nin yerine kurulan Rusya Federasyonu, G-7 üyeleriyle, Zirve Sonrası Diyalog adı altında bir araya gelmiş, 1994 yılındaki Napoli Zirvesi'nden sonra ise, Siyasi 8 adı altında toplantılar düzenlemişlerdir. Denver Zirvesi’nde Rusya ilk kez, mali-ekonomik konular dışındaki görüşmelere katılmış ve 1998’deki Birmingham Zirvesi’nde G-8 tam anlamıyla oluşmuştur.
1975 yılından bu yana düzenli olarak yapılan yıllık toplantılarda AB gözlemci olarak katılmaktadır.
Bu forumlarda ilk önce makroekonomi yönetimi, uluslararası ticaret ve gelişmekte olan ülkelerle işbirliği, daha sonraları ise Doğu-Batı ekonomik ilişkileri, enerji ve terör konuları gündemde yer almıştır. Takip eden süreçte, istihdam, çevre, suç ve uyuşturucu, insan hakları, bölgesel güvenlik ve silahsızlanma, vb siyasal ve güvenlik içerikli alanlar gündeme dahil edilmiş, Kara Para Aklama, Nükleer Güvenlik, Uluslararası Organize Suçlar gibi alanlarda Çalışma Grupları oluşturulmuştur.
1999 yılındaki Köln Zirvesi’nde, sistem açısından önemli ülkelerle yeni bir danışma grubunun oluşturulmasına karar verilmiş ve G-8 Maliye Bakanlarının 25 Eylül 1999’daki Washington Toplantısı’nda, küresel sistem için önemli ülkelerden olusan 20’ler Grubu (G-20) resmen ilan edilmiştir.
G-20 üyeleri şunlardır: Almanya, ABD, Arjantin, Avustralya, Brezilya, Çin, Endonezya, Fransa, Güney Afrika, Güney Kore, Hindistan, Birleşik Krallık, İtalya, Japonya, Kanada, Meksika, Rusya, Suudi Arabistan, Türkiye ve Avrupa Birliği Komisyonu.
Kırım Referandumu'ndan sonra 2014 başında Rusya'nın G-8 üyeliği askıya alındı ve bundan sonraki G-8 Toplantılarına davet edilmedi.
OECD Ülkeleri
OECD "Organisation for Co-operation and Development" (Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü) uluslararası bir ekonomi örgütüdür. OECD, II. Dünya Savaşı sonrası Avrupa'nın Marshall Planı çerçevesinde yeniden yapılandırılması amacıyla 1948 yılında kurulan Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü'nün devamı olarak, 14 Aralık 1960 tarihinde imzalanan Paris Sözleşmesi'ne dayanılarak, 1961'de kurulmuştur.
OECD Tüzüğüne göre amaçları şunlardır:
- Finansal istikrarın eşzamanlı olarak korunduğu üye ülkelerde ve hem de özellikle gelişmekte olan ülkelerde halkın yaşam standartının iyileştirilmesi, sürekli ve dengeli ekonomik gelişim sağlayan politikaya destek ve yardım, işsizliğin ortadan kaldırılması;
- Ekonomik genişleme politikasının uyandırılması ve sosyo-ekonomik eşgüdümlü gelişmenin desteklenmesi;

- Uluslararası yükümlülüklere uygun olarak çok taraflı ve ülkeler arasında ayrım gözetmeyen dünya ticaretinin geliştirilmesine destek verilmesi.
- OECD'ye üye veya bu örgüte üyelik talebinde bulunan ülkeler, sosyo-politik ve ekonomik yaşamda, aşağıda belirtilen üç ilkeyi vazgeçilmez değerler olarak benimsemişlerdir:
-
Yurttaş özgürlüğüne bağlılık.
20 tanesi kurucu olmak üzere, OECD üyesi 34 ülke bulunmaktadır.
Kurucu üyeler: Avusturya, Belçika, Kanada, Danimarka, Fransa, Almanya, Yunanistan, İzlanda, İrlanda, İtalya, Lüksemburg, Hollanda, Norveç, Portekiz, ispanya, İsveç, İsviçre, Türkiye, Birleşik Krallık ve ABD.
Sonradan üye olanlar: Japonya (1964), Finlandiya (1969), Avustralya (1971), Yeni Zelanda (1973), Meksika (1994), Çek Cumhuriyeti (1995), Güney Kore (1996), Macaristan (1996), Polonya (1996), Slovakya (2000), Şili (2010), Estonya (2010), Slovenya (2010) ve İsrail (2010).